Werk aan de winkel

Niet alles op deze site is toegankelijk voor iedereen. Wil je toch alles kunnen lezen, registreer je dan onder aan het menu. Registratie wordt in principe alleen verleend aan familie en aan goede vrienden. Om die reden kan de webmaster een aanvraag tot registratie weigeren. Materiaal op deze website mag alleen met toestemming van de webmaster gecopieerd worden.

Een korte uitleg over deze site:

  • Deze website gaat over het leven van Jan Smit en Aukje Mik.
  • Een volledig overzicht van de menustructuur is te vinden onder <Sitemap>.
  • <Over onszelf> vertelt over ons leven afzonderlijk tot 1965 en gezamenlijk daarna.
  • <Onze voorouders> behandelt ons voorgeslacht.
  • <Nageslacht> vertelt over onze kinderen en kleinkinderen.
  • <Kruimeltjes> is een verzameling van anecdotes en voorvallen in ons beider leven en van onze kinderen.
  • <Uit de oude doos> doet hetzelfde, maar dan uit de periode voor onze geboorte.
  • <Fotos en video> spreken voor zich.
  • <Weblog> verwijst naar onze weblog.
  • <Interessante sites> verwijst naar websites die we zelf relevant vinden.
  • <Reageer hier> geeft de gelegenheid een reactie in het gastenboek te plaatsen.

Helaas is de oude website door technische problemen ter ziele, we zijn dus begonnen aan een nieuwe website. Graag geduld s.v.p.

Hits: 26

Een fiets

 
Tegenwoordig is het heel gewoon als je als klein kind al een fiets hebt. Ik zie soms kinderen fietsen die denk ik nog maar net goed kunnen lopen. In die tijd was je al blij als je een fiets had als je van lagere school kwam! Kostbaar bezit

In mijn jeugd was dat niet anders. Net zo goed als er nog weinig auto's en helemaal geen bromfietsen waren, waren ook fietsen als bezit schaars. Ik denk dat ik een jaar of 10 geweest ben, toen ik mijn eerste fiets kreeg. Dat was voor mijn ouders een hele opgaaf, want zoveel geld hadden ze niet.

Het was een herenfiets (met stang dus) en zwart (bijna alle fietsen waren in tijd die nog zwart) en het was een tweedehandsje die door mijn vader was opgeknapt. Het spreekt voor zich dat ik me de koning te rijk voelde met mijn 'nieuwe' fiets. Het was ook net op tijd voordat we ons verkeersexamen op lagere school moesten afleggen.

Ik denk dat de fiets er ongeveer uitzag als op deze foto. Geen versnellingen en alleen een terugtraprem, maar mijn vader had er wel verlichting en een bel op gemonteerd! En ook zat er een gewoon zadel op, niet zo'n mooi zadel als hier op de foto.

Voor die tijd had ik natuurlijk wel eens gefietst op de fiets van mijn moeder, mijn vaders fiets was nog te hoog voor me en ook mijn nieuwe fiets was wat aan de grote kant. Maar daar hadden ze vroeger een heel eenvoudige oplossing voor: Je maakte houten klossen op de pendalen, zodat je makkelijker bij de trappers kon! In mijn geval konden die er overigens na ongeveer een half jaar wel af (het was toch wel een beetje kinderachtig om op een fiets met klossen te rijden...)

Ik denk dat ik toch nog wel een jaar of 5 met deze fiets gereden heb. Mijn eerste jaren naar het Marnix in Haarlem heb ik ook op deze fiets gedaan en ik viel ook absoluut niet uit de toon met deze 'eenvoudige' fiets, want de meeste kinderen hadden een soortgelijke fiets.

Sparen

Later toen ik een baantje kreeg, ben ik gaan sparen voor een nieuwe fiets. Waarschijnlijk was ik een jaar of 15 toen ik die (met hulp van mijn ouders) kon kopen in de fietsenwinkel aan de Lange Nieuwstraat. Het werd een prachtige blauw met witte Gazelle, èn met 3 versnellingen die ik via mijn handvat kon bedienen èn met velgremmen. Ondanks een ongeluk dat ik er mee gehad heb (Zie Botsing in een Blizzard), heb ik er nog jaren plezier van gehad.

Het meest gelezen

Login Form