Dit verhaal is opgetekend n.a.v. het feit dat het 65 jaar geleden was dat de familie Frans en Marretje Korf van Urk naar IJmuiden verhuisden. Frans en Marretje Korf waren de ouders van oma Bal-Korf, mijn moeders moeder dus:
Frans & Marretje Korf
‘t Is 65 jaar geleden
Dat men in Velseroord
Frans Korf en Marretje zag komen
Ze kwamen zo van boord
Op Urk was niets te verdienen
Daarom ging opa Frans
Hier in IJmuiden maar beginnen
Misschien was het zijn kans
Maar eerst moest hij voor Marrie
En voor zijn talrijk kroost
Een huisje zien te krijgen
Dus zocht hij onverpoosd
Een huisje hen ter woon
Werd toen gehuurd van oude Kroon
Een huisje in de Kalverstraat
’t Is jammer dat het er niet meer staat
Daarna is opa weer gaan vissen
Met ome Dubbele
Het resultaat was wisselvallig
En meestal de besomming niet voltallig
Maar ieder droeg zijn steentje bij
Door werken in de tuin
Van Evert en van Jan
Want elke kleinigheid
Maakte moeder Marretje blij
Zo gingen stil en rustig
De jaren toen voorbij
Tot opa Frans een ander huisje
Huurde op de hei
Het huis waar later Van Der Brink
Begon zijn bakkerij
Dat was in ’t voorgenoemde huis
Dat ook wel werd gebruikt
Voor godsdienstoefening
Zoveel als bedehuis
Want als een echte Korf
Was Frans een godsdienstig man
Hij was Christelijk Gereformeerd
Een waar je op rekenen kan
Zo was hij velen tot een zegen
Met het uiteindelijk resultaat
Dat we een Christelijk Gereformeerde gemeente kregen
Die nu nog steeds bestaat
Ook las men toen ons lijfblad
De vriend van oud en jong
Met menige advertentie
Die je wel eens helpen kon
Ook aan een andre werkkring
Want hij bood elk wat wils
Eens viel het oog van opa
Op een bijzonder ding
Want dat was toen te proberen
Het bood toen 30 piek
Het werken op een steenfabriek
De man waar opa toen mee sprak
Het was een zekere Neet
Die zei: Kom hier met heel het spul
Dan leer ik je het vak
De schuit die werd toen rap verkocht
Het huisraad op het spoor
En weg was de familie Korf
Ze gingen er vandoor
Zij gingen naar het Brabants land
En werkten in de klei
Op de steenfabriek “De Hoge Waard”
Maar het halen van 30 piek
Dat was er toch niet bij
Omdat Heer Neet zo netig was
Wist opa Korf het gauw
En gingen toen met een schipper mee
Zijn kinderen en zijn vrouw
Ze stapten allen op een schuit
Tussen de stenen in
Het einddoel was weer Velseroord
Omdat een Korf daar eenmaal hoort
De jaren zijn toen snel gegaan
Grootmoeder ging naar huis
Ook volgden opa en ome Piet
En Direkie en Albertje en haar man
Die elk zijn gezin hier achterliet
Dubbele had zijn Direkie de Boer
Jan zijn Bape de Vries
Ome Hendrik was alleen, na zijn zwaar verlies
Evert nam Coba van Sloten
Klaas nam Rika Post
Jannetje werd genomen
Jan Bal gaf haar de kost
Terwijl zuster Aaltje en Zwaantje
Naar Amsterdam toe zijn gedrost
We zouden uren kunnen praten
Over ieder zijn gezin, over neven, over nichten
Nu zit ik er middenin
Ik zal verder nu maar zwijgen
Praten jullie nog maar door
Over de familie Korf
Over zijn geschiedenis
Die voor ons als neven en nichten
Toch zo heel belangrijks is
We beleefden mooie tijden, en nu nog een mooie tijd
Als we in vrede mogen leven zonder haat en zonder nijd
Geve God ons, als eens Frans Korf
Met Hem te wandelen onze tijd
En we straks ook als Frans en Marretje
Ingaan in de eeuwigheid.
Teun Korf
P.S.
De schrijver (Teun) was een neef van oma Smit-Bal en het verhaal gaat over de vader en moeder van oma Bal-Korf, de moeder van oma Smit-Bal.
Frans Korf was visser, kennelijk met een eigen schip, waarmee ze met de het hele gezin aan boord van Urk naar IJmuiden vertrokken zijn. Ik vermoed dat dit ongeveer rond 1890 geweest moet zijn.
Later verkoopt hij zijn boot als hij een aanbod krijgt om in een steenfabriek in Brabant te gaan werken. Daar blijkt het niet te gaan zoals afgesproken en daarom gaan ze weer terug naar IJmuiden.
Zijn geloof was voor opa Frans ook belangrijk, zozeer zelfs dat hij de (mede-)stichter van de Christelijk Gereformeerde kerk in IJmuiden werd. Deze kerk is in 2001 gaan samenwerken met de Gereformeerd Vrijgemaakte kerk!